Dashuria platonike, kjo temë ka magjepsur gjithmonë shumë gra dhe burra që kërkojnë një dimension të thellë dhe mistik në këtë ndjenjë. Një dashuri e aftë për të shkuar përtej pasionit dhe tërheqjes fizike, për t’u ngritur në një nivel më të lartë.
Kjo ide ka origjinë të lashtë dhe me vazhdimësinë e historisë, kuptimi i saj ka ndryshuar edhe por edhe sot dashuria platonike është subjekt debatesh të mëdha dhe ngjall interesin dhe kuriozitetin e mendjeve më të ndjeshme.
Çfarë do të thotë dashuria platonike?
Dashuria platonike është një ndjenjë që ngrihet drejt një dimensioni shpirtëror, i aftë për të shkuar përtej personave individualë. Nuk është domosdoshmërisht një dashuri romantike dhe mund të drejtohet edhe drejt gjërave që na rrethojnë.
Megjithatë, shumicën e kohës, dashuria platonike do të thotë një ndjenjë intelektuale, pa asnjë dimension seksual, një simbol i përsosmërisë dhe dëlirësisë në kundërshtim me një dashuri më vulgare, intensive si një riprodhim i thjeshtë. Shpesh shoqërohet me një pikëpamje idealiste të ndjenjës, në të cilën individi zhvillon një besim që nuk ka domosdoshmërisht prova në realitet.
Dashuria platonike përdoret edhe për t’iu referuar atyre njerëzve që vendosin të kultivojnë një ndjenjë për një kohë të gjatë pa u shlyer. Kështu që ndonjëherë flasim edhe për dashurinë e pamundur. Pra, është e vështirë të japësh një përkufizim të dashurisë platonike, pasi kuptimi i saj ka ndryshuar me kalimin e kohës dhe varet shumë nga pikëpamjet.
Dashuria platonike: cila është origjina e saj?
Koncepti e merr emrin nga përmbajtja e veprave të filozofit të mirënjohur grek, i cili jetoi në shekullin e parë para Krishtit. Përkufizimi i dashurisë i propozuar nga Platoni është shumë i gjerë dhe nuk ka të bëjë specifikisht me një formë marrëdhënieje.
Është më tepër energjia që lëviz shpirtin, e cila është në origjinë të veprimeve dhe mendimeve tona. Sipas Platonit, falë dashurisë qenia njerëzore është në gjendje të kapërcejë botën e paraqitjeve për të pasur qasje në realitet dhe në Shpirtin absolut. Në këtë kuptim, tërheqja fizike është vetëm e para e disa niveleve të dashurisë, e cila pastaj lejon qasje në një shkallë më të lartë. Kështu, dikush mund të hapë zemrën ndaj dashurisë për shpirtin, dashurisë për dijen, ligjin, shoqërinë dhe së fundi ndaj formave më të larta të dashurisë absolute.
Kur mund të jetë një dashuri platonike pozitive:
Kur ndihesh në harmoni maksimale me dikë apo diçka të tillë, falë këtij bashkimi ndihesh më mirë me veten dhe me botën, duke pasur përshtypjen e të qenit në gjendje të kuptosh më mirë se çfarë të rrethon dhe të mbetesh i pushtuar nga një ndjenjë paqeje. Ndjenja shkon përtej njerëzve dhe gjërave dhe është absolutisht e pakushtëzuar. Mund të jetë thjesht një formë e dashurisë platonike.
Në bazë të marrëdhënies ka diçka shumë më të rëndësishme se seksualiteti, e cila ju bashkon në mënyrë të pandashme me partnerin tuaj. Mendoni se ai është dhe do të jetë gjithmonë personi i duhur për ju, i cili do të jetë në anën tuaj për t’ju udhëhequr në zgjedhjet dhe vështirësitë e jetës. Edhe nëse e vlerësoni fizikisht tjetrin, nuk është absolutisht arsyeja që përcakton bashkimin tuaj.
Shpesh flasim për dashurinë platonike kur njerëzit janë thellësisht të bashkuar nga lidhjet që shkojnë përtej dimensionit fizik, për shembull një besim fetar i përbashkët ose predispozitë artistike. Kështu, dashuria bëhet mjeti i forcës krijuese dhe ngrihet në një dimension shpirtërorë.
