“Meqë partnerët ndajnë një familje (duke përfshirë një kuzhinë dhe frigorifer) dhe një pjesë të konsiderueshme të vakteve, ata kanë më shumë gjasa të hanë lloje të ngjashme të ushqimit. Edhe pse roli i gjenetikës në kontabilizimin e dallimeve individuale në preferencat e ushqimit është i dokumentuar mirë, mjedisi dhe zakonet e përbashkëta, dhe rrjedhimisht ekspozimi ndaj stimulimeve të ngjashme të nuhatjes dhe shijimit, mund të formojnë së bashku preferenca të ngjashme në të dy partnerët”, thonë studiuesit.
Çiftet që ishin martuar nga tre muaj deri në 45 vjet u testuan në preferencat e tyre për erëra të ndryshme.
Studimi zbuloi se preferencat e shijeve dhe erërave ishin më të ngjashme tek burrat dhe gratë sa më shumë që kishin qenë së bashku.
Kohëzgjatja e martesës së tyre përbën nëntë për qind të ndryshimit në vlerësimin e tyre të aromës dhe gjashtë për qind të preferencave të tyre për erën.
Autorja që udhëhoqi studiminAgata Groyecka, shkruan: “Zakonet e ngrënies duket se janë një pjesë e rëndësishme e rutinës së përditshme të partnerëve dhe për këtë arsye formojnë një element thelbësor të bashkëjetesës së tyre. Megjithatë, zakonet e ngrënies mund të ndryshojnë me kalimin e kohës, ndërsa partnerët vazhdimisht ndikojnë. Për shembull, zakonet e të ngrënit dhe zgjedhjet e ushqimit ndryshojnë gjatë tranzicionit nga statusi i vetëm në bashkëjetesë / martesë. Në disa raste të dy partnerët ndryshojnë në mënyrë të barabartë shijet e tyre, pasi ata ndajnë të njëjtën shtëpi dhe shkojnë për të ngrënë me të njëjtët miq dhe anëtarë të familjes. Por njëri nga partnerët gjithashtu mund të përpiqet të ndryshojë dietën e tjetrit, në një përpjekje për t’i bërë ata të hanë më shëndetshëm.“
Hulumtimi ndjek dëshmi të mëparshme që çiftet e martuara bëhen më të ngjashëm në personalitetin dhe vlerësimin e jetës me kalimin e kohës, madje fillojnë të imitojnë shprehjet e fytyrës së njëri-tjetrit.
