Të thuash se më pëlqejnë gjërat e thjeshta, si një faleminderit, një përqafim, një “kujdesu për veten”, nuk është sinonim me pak vlerë. Të kesh simpati për njerëzit e përulur, nuk është diçka për t’u përbuzur. Gjërat e thjeshta kthehen në modë, sepse, në realitet, ato kurrë nuk dolën jashtë stilit. Bota e komunikimit, marketingut dhe reklamimit e ka kuptuar gjithashtu këtë. Manifestimet e vogla të njerëzimit, gjestet e lira dhe spontane, janë bagazhet më të bukura që mund të bartim me vete.
Asnjëherë si në këtë periudhë nuk kemi rizbuluar vlerën e thjeshtësisë. Në pamundësi për të parë se çfarë është e vërtetë dhe autentike. Ne e mbushëm shpirtin dhe e vendosëm në bodrumet e një jete konvulsive. Gjëra të thjeshta të para dhe të përjetuara që ishin marrë si të mirëqena, por që nuk duhet të harrohen.
Sot kur mashtrimi ka mbaruar, papritur e gjetëm veten të pafuqishëm, të brishtë, të papërshtatshëm. Ne rizbuluam veten si njerëz dhe zbuluam të vërtetën dhe bukurinë e gjërave të thjeshta. Epoka e dritave u prish përballë një prej ndjenjave më të thjeshta dhe të menjëhershme të qenies njerëzore: frika. Përballë frikës, vetëm ata që kanë parime dhe vlera të ngurta nuk lëkunden.
Ata që dinë t’i japin vlerën e duhur gjërave dhe njerëzve, nuk bien. Dhe këtu gjërat e thjeshta bëhen një lloj busulle. Ato janë thelbi i ekzistencës sonë. Po, më pëlqejnë gjërat e thjeshta. Një përqafim, një faleminderit, ju lutem. Kujdesu për veten. Ato janë shtylla mbi të cilën mund të bazohet rilindja jonë. Buzëqeshja me vetëdije të re dhe me të njëjtën thjeshtësi me të cilën shpresa nuk ka humbur kurrë.
