Në këtë rrëfim të sinqertë, një grua vendos të ndajë me psikologen e saj një ngjarje të papritur që ka trazuar jetën e saj emocionale. Takimi pas shumë vitesh me një mik të vjetër, dikur vetëm pjesë e kujtimeve të rinisë, u shndërrua në një afërsi që ajo nuk e kishte imagjinuar. Ky afrim e vendosi përballë dilemave të forta: Mes nostalgjisë së së kaluarës dhe realitetit të sotëm, mes asaj që ndjeu dhe asaj që mendon se duhet të ndiejë.
Rrëfimi i plotë:
Pak ditë më parë ndodhi diçka që nuk e kisha imagjinuar kurrë. U takova me një mik të vjetër, një njeri që ka qenë pjesë e jetës sime shumë kohë më parë, por që koha dhe jeta na kishin larguar.
Takimi ynë nisi krejt thjesht — biseda të zakonshme, kujtime, humor. Por pas disa takimeve, gjërat ndryshuan. Ndjeva një afërsi që nuk e kam përjetuar prej kohësh. Ai më shikonte me një mënyrë që më ktheu shumë ndjenja të vjetra, të cilat unë i kisha harruar, ose ndoshta thjesht i kisha mbyllur.
Një mbrëmje, atmosfera mes nesh u bë shumë e ngrohtë, shumë e afërt… dhe ne kaluam një kufi që nuk e kishim prekur kurrë më parë. Nuk ishte e planifikuar. Thjesht ndodhi.
Tani ndihem e përzier. Në njërën anë, nuk e mohoj që pati ndjenja — të vërteta. Në anën tjetër, kam shumë dyshime: a ishte nostalgji, një boshllëk emocional prej meje, apo diçka reale që ka ekzistuar prej kohësh?
Ai është i qetë. Unë jam ajo që po varem midis emocioneve, fajit, kureshtjes dhe frikës. Po mendoj: çfarë do të ndodhë me miqësinë tonë? A duhet ta lejoj këtë të shndërrohet në diçka tjetër, apo ta ndal këtu? Dhe mbi të gjitha… pse më ka tronditur kaq shumë?”
Përgjigjja e psikologes (imagjinare)
“E kuptoj shqetësimin tënd, dhe dua ta dish që reagimi yt është krejt normal. Ti përshkruan jo vetëm një afrim fizik, por një ringjallje lidhjeje emocionale të lënë pezull ndër vite.
Le t’i marrim me radhë pyetjet që të mundojnë.
Nuk ke bërë asgjë të gabuar. Kur risheh dikë me të cilin ke histori dhe ndjeshmëri, është e natyrshme që emocionet të thellohen.
Është e rëndësishme ta kuptosh çfarë përfaqëson ai moment për ty. Ishte një çlirim emocional? Një rikthim i ndjenjave të vërteta? Apo një reagim ndaj periudhës që po kalon?
Faji që ndjen tregon se ti je një person i ndërgjegjshëm, jo që ke bërë diçka të keqe.
Të sugjeroj të mos marrësh vendime të nxituara. Përpara se të vendosësh çfarë je gati të bësh me këtë lidhje, pyete veten:
Çfarë dua unë realisht nga kjo?
A jam gati për pasojat emocionale?
A më bën mirë ky njeri, apo më ngatërron?
Komunikimi me të është kyç. Nëse do qartësi, duhet ta kërkosh, jo ta supozosh.
Ti nuk je në krizë — je në proces njohjeje me një version të ri të vetes. Unë jam këtu për të të ndihmuar ta kuptosh atë.”
