Inteligjenca artificiale (AI) është e përhapur, duke ndezur shumë debate, veçanërisht në industrinë e argëtimit. Sidoqoftë, ndikimi i tij është thellësisht pozitiv në fushën mjekësore, i ilustruar nga një zbulim i botuar më 20 maj në Nature Biomedical Engineering.
Një burrë 20-vjeçar, i njohur si “Pancho”, i cili u paralizua rëndë pas një goditjeje në fillim të viteve 2000, rifitoi aftësinë e tij për të komunikuar falë AI. Pavarësisht nga paraliza e tij, e cila e kufizoi atë në rënkime dhe rënkime, Panço mësoi anglisht. Në të tridhjetat, ai bashkëpunoi me Edward Chang, një neurokirurg në Universitetin e Kalifornisë, San Francisko, për të studiuar efektet e goditjes në tru.
Studiuesit zhvilluan një implant dygjuhësh të trurit që përdor rrjete nervore për të përkthyer aktivitetin e trurit në fjali të shfaqura në një ekran.
Implanti i Panchos u trajnua për të deshifruar fjalët bazuar në aktivitetin e tij të trurit ndërsa ai përpiqej të fliste, duke krijuar modele të dallueshme nervore të kapura nga elektroda. Deri në vitin 2021, teknologjia riktheu aftësinë e tij për të komunikuar, fillimisht vetëm në anglisht, me fjalinë e tij të parë: “Familja ime është jashtë”.
Duke qenë se gjuha e parë e Panços është spanjishtja, qëllimi afatgjatë ishte t’i mundësonte atij të komunikonte edhe në spanjisht.
Chang theksoi se gjuha është e lidhur ngushtë me identitetin, duke synuar jo vetëm të zëvendësojë fjalët, por të rivendosë lidhjen njerëzore. Duke përdorur paraqitjet e përbashkëta të tingullit të të folurit dhe transferimin e të mësuarit, studiuesit e bënë implantin e Panchos dygjuhësh, duke e lejuar atë të kalonte mes anglishtes dhe spanjishtes dhe të përfshihej në biseda të sinqerta. Gjetjet e tyre zbuluan se modelet e të folurit të trurit mbeten të qëndrueshme në të gjitha gjuhët, pavarësisht paralizës.
