E ke gjetur veten ndonjëherë duke menduar: “Pse duhet të paguaj faturat? Pse duhet të ngrihem nga krevati sot dhe të marr përsipër kaq shumë përgjegjësi?” Epo, nëse përgjigja është “po,” atëherë mund të jesh duke vuajtur nga sindroma “Piter Pan”, që ndodh kur refuzojmë të lëmë pas jetën e lumtur të fëmijërisë dhe të përballojmë të gjitha sfidat e mërzitshme të jetës së të rriturve.
Kjo sindromë mund të të bëjë të besosh se të qëndrosh në një botë me lojërat dhe ëndrrat e fëmijërisë është shumë më e sigurt sesa të përballesh me realitetin e ashpër të pagesave dhe punëve serioze. Por mos u shqetëso – s’je vetëm!
Çfarë është “Sindroma Piter Pan”?
Kjo sindromë reflekton një gjendje ku individët e rritur nuk arrijnë të përballen me sfidat dhe përgjegjësitë e moshës së tyre. Ata preferojnë të jetojnë në botën e fëmijërisë, ku shqetësimet dhe angazhimet e përditshme nuk kanë vend. Këta njerëz shpesh kanë vështirësi të përballen me punën, marrëdhëniet serioze dhe çdo gjë që kërkon përkushtim të vazhdueshëm.
Pse ndodh?
Ka shumë faktorë që mund të kontribuojnë në zhvillimin e kësaj sindrome. Ndër to mund të jenë një fëmijëri me prindër më mbrojtës se duhet, ku individi nuk ka pasur mundësi të mësojë mbi pavarësinë, dështimin dhe përgjegjësitë. Disa individë që kanë përjetuar trauma fëmijërie mund të kërkojnë t’i shmangen jetës së të rriturve duke qëndruar në një fazë të pandryshuar të fëmijërisë.
Si ndikon sindroma e “Piter Pan-it” në marrëdhënie?
Njerëzit me sindromën “Piter Pan” shpesh kanë vështirësi në krijimin dhe mbajtjen e marrëdhënieve afatgjata. Ata mund të shmangin angazhimet serioze, si martesën ose prindërimin dhe preferojnë marrëdhënie me më pak përkushtim, ku nuk kërkohet shumë përgjegjësi. Kjo mund të çojë në tensione dhe ndarje në marrëdhëniet e tyre, pasi partnerët e tyre kërkojnë një qëndrueshmëri që ata nuk janë të gatshëm ta ofrojnë.
Si mund të menaxhohet?
Në vend që të përpiqesh t’i shmangësh përgjegjësitë, përse të mos i shohësh ato si një sfidë të re dhe emocionuese? Gjetja e pasioneve të reja që kërkojnë përkushtim dhe disiplinë, si sportet, arti, apo mësimi i një aftësie të re. Këto mund të të ndihmojë në kanalizimin e energjisë drejt diçkaje produktive, duke të të dhënë një ndjenjë të re arritjeje dhe mund të jetë mënyra e përsosur për të zbuluar që, ndoshta, rritja nuk është dhe aq e keqe. Kur përqendrohesh te diçka që të pëlqen dhe që të sfidon, ajo e bën kalimin drejt jetës së të rriturve shumë më të lehtë dhe çuditërisht, më argëtuese.
