“Dështoni shpejt, dështoni shpesh” është një mantra e biznesit e paralajmëruar nga Silicon Valley. Por profesoresha e lidershipit në Shkollën e Biznesit të Harvardit, Amy C. Edmondson nuk pajtohet me të. Në vend të kësaj, ajo thotë se duhet të përqendroheni në dështimin në mënyrë inteligjente.
Dështimet inteligjente janë zakonisht rezultat i “përpjekjeve për të mësuar ose provuar diçka të re që njeriu nuk mund ta bëjë në mënyrë perfekte herën e parë”, thotë Edmondson për CNBC Make It.
Synimi juaj kur përpiqeni të keni sukses duhet të jetë të siguroheni që dështimet tuaja janë të gjitha dështime inteligjente dhe të siguroheni që në të vërtetë po mësoni nga këto gabime, thotë Edmondson. Sepse pavarësisht dëshirës sonë për t’u përmirësuar, njerëzit priren të ngurrojnë të flasin për dështimin dhe janë mjaft të prirur për ta fshehur atë.
Edmondson paraqet tre hapat kryesorë që duhet të ndërmerrni për t’u siguruar që jo vetëm po dështoni shpejt dhe shpesh, por gjithashtu po dështoni në mënyrë inteligjente dhe po mësoni prej gabimeve, duke e çuar veten drejt suksesit.
Zgjidhni betejat tuaja me mençuri
Përpara se të filloni të dështoni në rrugën tuaj drejt suksesit, Edmondson thotë se ekzistojnë tre hapa kyç për të zgjedhur dështimet inteligjente.
Sigurohuni që veprimet tuaja janë në ndjekje të një qëllimi, si zhvillimi i një produkti të ri, një shërbimi të ri ose përmirësimi i jetës suaj. Për ta bërë këtë, duhet të siguroheni që ta dini një mundësi konkrete për të ecur përpara dhe të dini saktësisht se për çfarë po punoni në vend se të futeni drejt errësirës.
A po përsëritni të njëjtat gabime që dikush tjetër sapo ka provuar dhe ka dështuar? Përpjekjet tuaja duhet të jenë të reja dhe të mirëinformuara, thotë Edmondson.
“Një dështim inteligjent është ai që nuk është gjigant, është aq i madh sa duhet të jetë”, thotë Edmondson. Në fund të fundit, gjithçka ka të bëjë me minimizimin e rreziqeve, thotë ajo. Kuptoni se si prova juaj mund të jetë aq e lirë dhe aq e sigurt sa mund ta bëni.
“Nëse po provoni një recetë të re, provojeni në shtëpi dhe jo kur keni mysafirë për darkë. Kur e dimë se rreziqet janë më të ulëta, se mund ta bëjmë këtë pas dyerve të mbyllura, pa shpenzuar shumë para dhe se askush nuk do të lëndohet, atëherë ne duhet të jemi shumë më të gatshëm për të eksperimentuar”, thotë ajo.
Mos pyet pse apo kush, pyet çfarë
Pasi të keni dështuar në mënyrë inteligjente, duhet të siguroheni që analiza juaj e dështimit të jetë e saktë për t’u siguruar që të mësoni prej gabimit.
Ne nuk na pëlqen të përballemi me gabimet tona dhe të bëjmë një rishikim sistematik, sepse ne priremi të largohemi shpejt nga dështimi, shpjegon Edmondson. Ne ose na pëlqen të fajësojmë forcat jashtë kontrollit tonë ose t’i hedhim poshtë gabimet. Edhe nëse mendoni se nuk e bëni këtë, Edmondson përsëri thotë se “këshilla e saj më e mirë është të supozoni se e keni atë mendësi, sepse ne të gjithë e bëjmë në një shkallë të caktuar”.
Për të motivuar veten për të kaluar në një mentalitet të të mësuarit, ju duhet t’i kujtoni qëllimisht vetes se dështimi juaj është një investim në të ardhmen. “Ju keni vënë para dhe kohë për këtë, le të marrim vlerën e parave tuaja,” thotë ajo.
Atëherë duhet të punoni për të zhvendosur instinktet tuaja të kërkimit të fajit. “Ne instinktivisht e përcaktojmë procesin e të mësuarit nga një dështim si fajtori dhe jo se çfarë ka ndodhur,” thotë Edmondson. “Dhe kur hyn me atë kornizë në mendje, je shumë i etur të zbulosh se nuk ishe ti.”
Pra, drejtojuni dështimeve tuaja me pyetjen “çfarë ndodhi” në vend të “pse ndodhi” ose “kush e bëri atë”. “Pse” ose “kush” priren të jenë pyetje të ngarkuara emocionalisht ndryshe nga “çfarë”, dhe megjithëse janë të dobishme për t’u bërë më vonë në linjën tuaj të pyetjeve, ato nuk janë pyetje të mira për të filluar ta ngarkoni veten me to.
“Një ritregim i zhytur në mendime për të kuptuar saktësisht se çfarë ndodhi tregon vendet ku gjërat shkuan keq” pa rënë viktimë e mentalitetit të gabuar të përpjekjes për t’i vënë fajin dikujt apo diçkaje, thotë Edmondson.
Sigurohuni që njerëzit përreth jush të ndihen rehat duke folur
Një koncept “jetik për të zotëruar dështimin” është siguria psikologjike, “besimi se ju mund të flisni me ndershmëri dhe çiltërsi për çdo aspekt të punës me një pyetje, shqetësim ose një pikëpamje të kundërt”.
Bërja e njerëzve përreth jush të ndjehen psikologjikisht të sigurt siguron që ata të flasin shpejt kur besojnë se po bëni një gabim. Nxitja e këtij mjedisi mund t’ju ndihmojë të parandaloni shumë lloje dështimesh të panevojshme.
Gjithashtu i ndihmon njerëzit që punojnë me ju që të jenë më të gatshëm të provojnë vetë gjëra të reja. Nëse kolegët ose punonjësit tuaj kanë frikë nga hakmarrja për gabimet e tyre, ata mund të tundohen të frenojnë idetë e reja. Me sigurinë psikologjike “vijnë idetë që ndryshojnë lojën e së nesërmes”, thotë Edmondson.
