Kur mendojmë për krijesa të dhembshura, inteligjente, lopët zakonisht nuk na vijnë në mendje.
Megjithatë, sipas një studimi të ri, lopët në të vërtetë komunikojnë se si ndihen me njëra-tjetrën përmes humorit të tyre.
Sipas një studimi në Universitetin e Sydneyt, kafshët kanë karakteristika individuale vokale dhe ndryshojnë zërin e tyre bazuar në emocionet që ndjejnë.
Alexandra Green, një studente doktorature në universitet dhe autori kryesor i studimit, tha se:
‘Lopët janë kafshë shoqërore dhe të shoqërueshme. Në një kuptim, nuk është për t’u habitur që ata pohojnë identitetin e tyre individual gjatë gjithë jetës së tyre’.
Sipas revistës powerofposivity, ajo tha se është hera e parë që ata kanë qenë në gjendje të studiojnë zërat për të marrë prova të këtij tipari.
Studimet mbi komunikimin midis lopëve
Duke studiuar një tufë me 18 mëshqerra Holstein-Friesian për pesë muaj, Alexandra zbuloi se lopët jepnin sinjale zanore individuale në situata të ndryshme pozitive dhe negative.
Kjo sjellje i ndihmon ata të komunikojnë me tufën dhe të shprehin eksitim, zgjim, angazhim ose shqetësim.
Duke folur për kafshët që studionte, zonja Green tha:
‘Të gjithë ata kanë zëra shumë të dallueshëm. Edhe pa i parë në tufë, mund të dalloj se cila po bën zhurmë vetëm në bazë të zërit të saj’.
Ajo do të regjistronte dhe studionte tingullin karakteristik vokal të tyre (Mooh) për të analizuar gjendjen shpirtërore të tyre në situata të ndryshme brenda tufës.
‘E gjitha lidhet me emocionet e tyre dhe me atë që po ndiejnë në atë kohë’, tha ajo.
Hulumtimet e mëparshme kanë zbuluar se nënat dhe foshnjat e lopës përdorin zërin e tyre për të komunikuar individualitetin.
Megjithatë, ky studim i ri tregon se si lopët i ruajnë mozmat e tyre gjatë gjithë jetës së tyre, edhe nëse flasin me veten e tyre.
Studimi zbuloi se kafshët flisnin me njëra-tjetrën gjatë periudhave të çiftëzimit ndërsa prisnin ose u mohohej ushqimi dhe kur mbaheshin të ndara nga njëra-tjetra.
Hulumtimi ka analizuar 333 vokalizime të lopëve dhe është publikuar në Scientific Reports.
