Të heqësh dorë do të thotë të kuptosh se disa njerëz janë pjesë e historisë tënde, jo e fatit tënd. Kjo nuk do të thotë se nuk dhemb. Lamtumirat janë gjithmonë të lënduara, edhe kur i kanë dëshiruar prej kohësh. Ky është një nga ligjet emocionale që rregullojnë jetën tonë në ndërveprim me të tjerët.
Ka marrëdhënie (ose njerëz) që i bëjnë vetes, por sado te luftosh , sado të përpiqesh të kursesh, sado të duash, sado të duhet të rrish, ata thjesht, me një frymëmarrje, shembet. Nuk është bukur të thuash lamtumirë, por, ndonjëherë, është çliruese dhe është në atë liri ku qëndron bukuria dhe nevoja. Sepse, ndonjëherë, ne kemi atë nevojë të largohemi për të qenë të lumtur, për të lënë pas një jetë plot dhimbje dhe shqetësime, për të braktisur pasigurinë emocionale, për të fituar paqen tonë të brendshme dhe për të qenë arkitektë të lirisë sonë emocionale.
“Është më mirë të tërhiqesh dhe të lesh një kujtim të bukur sesa të këmbëngulësh dhe të bëhesh një bezdi e vërtetë. Nuk e humbisni atë që nuk kishit, nuk mbani atë që nuk është e juaja dhe nuk mund të mbaheni pas diçkaje që nuk dëshiron të qëndrojë.”
Është më mirë të thuash lamtumirë pa lënë fjalë në tubacion
Duhet të dish t’u thuash lamtumirë njerëzve që dëmtojnë një pjesë tënde, duke marrë parasysh se nga gjithçka, absolutisht gjithçka, mund të nxjerrim një mësim për përvojat e ardhshme. Kjo nuk do të thotë se, ndonjëherë, trishtimi që na shtyn të largohemi nuk ia vlen. Sepse është bukur të duash dhe të mësosh nga marrëdhëniet që nuk mund të jenë. Kjo është pasqyruar shumë mirë nga një shkrimtar i madh, Gabriel García Márquez. Nga pasazhi që paraqesim më poshtë mund të nxjerrim një mësim të madh emocional për rëndësinë e DËSHIRËS ME TË GJITHË FORCËN TONA, edhe nëse kjo dëshirë ka një pikë që përcakton fundin:
“Nëse do ta dija që sot ishte hera e fundit që do të të shihja duke fjetur, do të të përqafoja fort dhe do të lutesha që të mund të isha rojtari i shpirtit tënd. Nëse do ta dija se kjo ishte hera e fundit që do të të shihja të dilje nga dera, do të të përqafoja , një puthje dhe do të të thërrisja përsëri për të të dhënë më shumë. Nëse do ta dija se kjo ishte hera e fundit që do të dëgjoja zërin tënd, do të regjistroja çdo fjalë tënde në mënyrë që të mund t’i dëgjoja vazhdimisht pafundësisht. Nëse do ta dija që këto ishin minutat e fundit që të pashë, do të thosha “Të dua” dhe nuk do ta supozoja marrëzisht se ju tashmë e dini.
Gjithmonë ekziston e nesërmja dhe jeta na jep një mundësi tjetër për t’i bërë gjërat siç duhet, por, në rast se gabohem dhe sot është gjithçka që na mbetet, do të doja të të them sa shumë të dua, se nuk do të të harroj kurrë.
E nesërmja nuk është e sigurt për askënd, të rinj apo të vjetër. Sot mund të jetë hera e fundit që shihni ata që doni. Pra, mos prisni më, bëjeni sot, sepse nëse e nesërmja nuk vjen kurrë, me siguri do të pendoheni për ditën që nuk gjetët kohë për një buzëqeshje, një përqafim, një puthje dhe që keni qenë shumë i zënë për t’i dhënë një dëshira e fundit.
Mbajini pranë vetes ata që do, thuajini në vesh se sa shumë keni nevojë për ta, duajini dhe trajtojini mirë, gjeni kohë për t’u thënë “më fal”, “më fal”, “të lutem”, “faleminderit”, dhe të gjitha fjalët e dashurisë që dini Askush nuk do t’ju kujtojë për mendimet tuaja të fshehta.”
Kur lamtumirë të dhemb, hapi sytë dhe merre mësimin
Nuk ka asgjë më të trishtuar se lamtumirë. Sepse deri kurrë nuk është deri kurrë, por lamtumirë është deri në çfarë? Pavarësisht se sa zgjat dashuria, miqësia apo çdo lloj marrëdhënieje tjetër, ato duhet të bazohen në shprehjen e ndjenjave, emocioneve apo mendimeve.
E rëndësishme është që të mos na mbetet ndjenja se nuk kemi thënë atë që kemi ndjerë. Sepse lamtumirë është më e dhimbshme kur stilolapsi ynë përmban bojë. Nëse nuk e përdorim, do të thahet dhe ndoshta do të na prishë enën e shkrimit.
Kjo do të thotë, me fjalë të tjera, e kaluara jonë emocionale do të përcaktojë të tashmen tonë. Pra, është e rëndësishme të menaxhojmë ndjenjat, emocionet dhe mendimet tona, sipas momentit në të cilin jetojmë.
Pra mbaje shumë prezente, një lamtumirë të dhemb, por lamtumirat më të dhimbshme janë ato që nuk shqiptohen , ato që lënë punë të papërfunduar në një sirtar të artë me cepa të shumtë që mund të na dëmtojnë zemrën.
