Një studim i fundit ka hedhur dritë mbi misterin e gjatë rreth zhdukjes së hipopotamëve dhe elefantëve xhuxhë në ishullin mesdhetar të Qipros. Hulumtimi, i udhëhequr nga Corey Bradshaw nga Universiteti i Flindersit në Australi, arrin në përfundimin se njerëzit e hershëm, të ardhur rreth 14,000 vjet më parë, ishin përgjegjës për zhdukjen e shpejtë të këtyre specieve unike brenda një mijëvjeçari.
Më parë, shumë studiues besonin se popullatat e vogla njerëzore nuk mund të kishin shkaktuar zhdukje kaq të përhapura, shpesh duke ua atribuuar ngjarjet faktorëve si ndryshimi i klimës. Megjithatë, Bradshaw sfidon këto supozime, duke përmendur prova arkeologjike me cilësi të dobët dhe keqkuptime, siç është miti i “egërsisë fisnike”, i cili i portretizon njerëzit e lashtë si harmonikë me mjedisin.
Elefanti xhuxh, që peshonte rreth 500 kilogramë, dhe hipopotami xhuxh, që peshonte afërsisht 130 kilogramë, dikur bridhnin në Qipro gjatë Pleistocenit të Vonë. Të afërmit e tyre shumë më të mëdhenj modernë, si elefantët afrikanë dhe hipopotamët, peshojnë mijëra kilogramë. Të dy speciet xhuxhë u zhdukën menjëherë pas ardhjes së njerëzve, duke ndezur debatin shkencor mbi zhdukjen e tyre.
Duke përdorur një kombinim të të dhënave paleontologjike dhe arkeologjike, ekipi i Bradshaw-t zhvilloi modele që vlerësonin se si njerëzit e hershëm gjuanin këto kafshë. Duke marrë parasysh nevojat e njeriut për energji, dietën dhe efikasitetin e gjuetisë, modelet zbuluan se një popullsi prej 3000 deri në 7000 gjuetarë-grumbullues mund të kishin gjuajtur speciet xhuxhe deri në zhdukje duke i konsumuar ato më shpejt se sa mund të riprodhoheshin.
Gjetjet sugjerojnë se faktori kryesor që çoi në zhdukjen ishte sasia e konsiderueshme e mishit të ngrënshëm që ofronin këto kafshë. Parashikimet e studimit përputhen me të dhënat paleontologjike, duke mbështetur përfundimin se aktiviteti njerëzor, dhe jo ndryshimet mjedisore, çuan në zhdukje.
Bradshaw theksoi se Qiproja shërbeu si “laboratori” ideal për këtë studim për shkak të mjedisit të saj relativisht homogjen dhe pranisë së vetëm dy specieve të mëdha. Pavarësisht suksesit të studimit në shpjegimin e zhdukjeve në Qipro, Bradshaw shprehu kujdes në lidhje me aplikimin e këtyre metodave diku tjetër, duke vënë në dukje kompleksitetin në rajone të tjera me ekosisteme më të ndryshme dhe afate më pak të qarta kohore të zhdukjes.
Ndonëse ky hulumtim forcon rastin për zhdukjet e shkaktuara nga njerëzit në shumë rajone, Bradshaw pranon se ndryshimi i klimës mund të ketë luajtur një rol kontribues në disa raste. / Miragenews – Syri.net
