Shumë nga problemet që na mundojnë kanë një origjinë të përbashkët: mungesën e dashurisë për veten. Falë presioneve të jashtme të botës që ne i nënshtrohemi, kërkesave që i bëjmë vetes dhe asaj ndjesie të të qenit të humbur dhe të pasigurt, ne mund të përfundojmë duke e keqtrajtuar veten tonë.
Sipas studimeve të bëra mbi këtë temë, të qenit i sjellshëm me veten kërkon zhvillimin e tre aftësive:
Vetë-dashuria: Kjo i referohet aftësisë për të kuptuar dhe dashuruar veten. Të tregosh dashuri për veten nënkupton, për shembull, faljen e vetes kur bën një gabim në vend që të mbash fajin.
Ndjenja e përbashkët e njerëzimit: Ky element me emër të çuditshëm fshihet, në realitet, pas një qëndrimi shumë themelor. Kërkon të besojmë se askush nuk është i përsosur dhe se ne të gjithë kemi të drejtë ta gabojmë. Kjo do të na ndihmojë të kuptojmë se nuk jemi më mirë apo më keq se kushdo tjetër.
Vetëdija: Aftësia për të jetuar në momentin e tanishëm na ndihmon t’i vendosim problemet tona në perspektivë kur ato lindin. Përveç kësaj, na bën më stoikë, duke ndërtuar durimin tonë me veten.
Çfarë më duhet për të qenë mirë?
Një nga idetë e shtrembëruara që kontribuon në këtë është shoqërimi ynë i egoizmit me diçka negative. Nëse dikush dëshiron të punojë për lumturinë e tij, ai shpejt do të marrë një vështrim të dyshimtë. A nuk duhet të sakrifikojmë për të tjerët? Megjithatë, sipas Aristotelit, të kujdesesh për veten nuk është aspak egoiste. Është e nevojshme.
Për të ndihmuar të tjerët, së pari duhet të kemi diçka për të dhënë. Mendoni për këtë. Kush ka më shumë potencial për të bërë mirë? Dikush që është i pakënaqur sepse nuk kujdeset për veten? Apo, përkundrazi, dikush që ndihet mirë me veten sepse di të jetë i sjellshëm me veten?
Si do ta trajtoja një person të dashur në këtë situatë?
Askush nuk na gjykon aq ashpër sa gjykojmë ne veten tonë, ose nuk kërkon aq shumë nga ne. Kjo mund të çojë në probleme serioze të vetëvlerësimit. Është e pamundur të arrijmë një nivel përsosmërie nga vetja. Imagjinoni që sapo jeni grindur me partnerin tuaj dhe ai ju ka hedhur të gjithë fajin. Në këtë situatë, mund të themi diçka si:
Pse jam unë gjithmonë ai që bëj gjithçka gabim?
Si mund të jem kaq i pandjeshëm?
Do të përfundoj sërish vetëm, si gjithmonë.
Herën tjetër që do ta gjeni veten të bllokuar në këtë cikël mendimesh irracionale, imagjinoni se po ia thoni ato dikujt shumë afër jush. Si do të ndiheshin? A do t’i ndihmonit vërtet fare?
Nëse përgjigja është jo, pse do ta trajtonit veten edhe më keq? Duhet të mësosh të jesh i sjellshëm me veten.
Të trajtosh veten me dhembshuri është një aftësi e vështirë për t’u zhvilluar. Megjithëse të qenit i ashpër me veten mund të na ndihmojë të bëjmë një ndryshim, marrja e këtij qëndrimi në ekstrem çon në shumë vuajtje. Kjo është arsyeja pse ia vlen të mësoni të jeni të sjellshëm me veten.
