Sherbela është bima magjike që mbizotëron në Shqipëri. Kjo bimë përdoret si lëndë e parë për industri të ndryshme parfumerie, farmaceutike, ushqimore dhe kozmetike. Është rritur komercialisht për vajin e saj esencial dhe rritet në të gjithë Evropën, pjesë të Shteteve të Bashkuara, Turqisë, Jugosllavisë dhe Kanadasë.
Arabët besonin se ishte një ilaç për çdo sëmundje. Latinët e konsideronin atë një “bime të pavdekësisë” dhe e përdornin në ceremoni. Gjethet janë shumë aromatike, ato përdoren për nxjerrjen e vajit esencial, i cili përmban më shumë se 49 përbërës aromatikë. Si bimë është një kaçubë e vogël me gjelbërim të përhershëm me kërcell katërkëndor, shumëdegëzues, me push, 30-50 cm e lartë, me gjethe heshtak dhe me lule të purpurta në gjemba të rrallë.
Të gjitha pjesët mbitokësore të sherbelës dhe veçanërisht lulet dhe gjethet përmbajnë vaj esencial, prania e të cilit tradhtohet nga aroma intensive. Kjo ka ngjyrë të verdhë ose të verdhë në jeshile dhe ka një përmbajtje të thatë të barit prej 1,5-2,5%.
Sherebela (Salvia officinalis L.) është një barishte e rëndësishme mjekësore dhe aromatike. Komponentët kryesorë në vajin e sherbelës janë: cineola, kamfori, α-tujoni, β-tujoni, α-umuleni, acidi rosmarinik dhe kuercetina. Tradicionalisht sherbela e kopshtit është përdorur për të trajtuar shumë sëmundje si p.sh dhimbje lokale, reumatizma, spazma, artrit, vertigo, diarre, çrregullime të frymëmarrjes, metabolike dhe mendore.
Pjesa ajrore përmban vaj esencial të përshtatshëm për gatim, sapun dhe farmakope. Përdoret gjithashtu për aromatizimin e ushqimeve, si dhe në farmaceutikë dhe në një masë më të vogël në parfumeri dhe prodhimin e sapunit.
