Karriera e shkëlqyer e Brad Pitt është e mbushur me filma ikonë si ‘Fight Club’ dhe ‘Seven’, nga të cilët ky i fundit i dha atij vlerësimin e kritikëve dhe një nominim për Oscar. Megjithatë, mes filmografisë së tij mbresëlënëse, ka një projekt që mban një vend të veçantë në zemrën e tij,
I publikuar në vitin 1997, ‘Seven Years in Tibet’ pa Pitt duke bashkëpunuar me regjisorin Jean-Jacques Annaud, së bashku me bashkë-ylltarët David Theëlis dhe B.D. Ëong. Filmi ndjek udhëtimin e Heinrich Harrer, një alpinist austriak, i cili e gjen veten të burgosur gjatë një ekspedite në Himalaje në vitin 1939..
Portretizimi i Harrer nga Pitt kërkoi që ai të zhytej në një kulturë të huaj për një periudhë të gjatë, një përvojë që ai e kujton me dashuri pavarësisht sfidave. Në një intervistë me Intervieë Magazine, Pitt reflektoi mbi ndikimin e thellë që roli kishte tek ai, duke theksuar se si ai ofronte një kuptim më të thellë të jetës përtej normave të tij kulturore.
Megjithatë, përshkrimi në film i pushtimit kinez në Tibet ngjalli polemika dhe bëri që Kina të vendoste një ndalim ndaj Pitt, duke e ndaluar atë të hynte në vend për 17 vjet. Autoritetet kineze e perceptuan filmin si të pafavorshëm dhe e konsideruan të papërshtatshëm për konsum publik.
Vetëm në vitin 2014 ndalimi u hoq, duke e lejuar Pitt të rivizitonte Kinën. Rikthimi i tij përkoi me pjesëmarrjen e tij në premierën e “Maleficent” në Shangai, ku ai shoqëroi gruan e tij të atëhershme, Angelina Jolie, duke theksuar më tej kompleksitetin e marrëdhënieve ndërkombëtare dhe ndikimin e qëndrueshëm të shprehjes artistike.
Pavarësisht nga pasojat politike që rrethojnë ‘Shtatë vjet në Tibet’, angazhimi i Pitt ndaj rolit dhe portretizimi prekës i udhëtimit të Harrer në film, vazhdojnë të rezonojnë me audiencën në mbarë botën. Si një nga kapitujt e shumtë në karrierën e historisë së Pitt, “Shtatë vjet në Tibet” mbetet një testament i fuqisë së kinemasë për të kapërcyer kufijtë dhe për të ndriçuar njerëzimin e përbashkët.
bal
