Një marrëdhënie toksike nuk është vetëm ajo në të cilën fjalët negative janë të shumta, por edhe ajo në të cilën mungesa e ndjeshmërisë dhe indiferencës luajnë rolin e tyre. Në këtë artikull ne shpjegojmë pse nuk duhet të luteni për vëmendje apo dashuri.
Mos lyp dashuri nga ata që nuk kanë kohë për ty, nga ata që mendojnë vetëm për veten e tyre. Mos e bëj kurrë. Nuk e meritoni dikë që ju bën të ndiheni të padukshëm dhe të parëndësishëm me indiferencën e tyre. Ju meritoni dikë që ju bën të ndiheni të rëndësishëm dhe të pranishëm me vëmendjen e tyre.
Dashuria duhet treguar, por kurrë nuk duhet lutur. Fakti që duhet ta bëni është pasqyrimi më besnik i padrejtësisë emocionale, i çekuilibrit të përjetuar nga ndjenja që çimenton një marrëdhënie.
Ti e meriton atë që thotë më pak por bën më shumë. Ju nuk e meritojnë ata që ju kërkojnë vetëm kur kanë nevojë, por ata që janë pranë jush kur keni nevojë për ta dhe jo vetëm kur ju lejon interesi. Ti meriton dikë që, pa pritur asgjë, të merr brenda, të ndjen dhe të bën të ndihesh i rëndësishëm në jetën e tij.
Në fund të fundit është e thjeshtë, personi që të meriton është ai që duke pasur lirinë për të zgjedhur, të afrohet, të vlerëson dhe të kushton kohë dhe mendime.
Nuk mungon koha, mungon interesi
Thonë se nuk mungon koha, se mungon interesi, sepse kur njerëzit duan shumë, mëngjesi i hershëm bëhet ditë, e marta bëhet e shtunë dhe një moment bëhet mundësi. Ata thonë gjithashtu se ata që presin shumë zhgënjehen dhe vuajnë. Pra, ne duhet të rishikojmë pritshmëritë tona dhe të kuptojmë se “mos prisni asgjë nga askush, prisni gjithçka nga vetja”.
Sepse shpresat dhe pritjet janë shumë herë (nëse jo të gjitha), baza e fiaskove emocionale dhe, rrjedhimisht, e perceptimit të qëndrimeve të të tjerëve si mungesë interesi.
Kur ne e perceptojmë atë që bëjnë ose thonë të tjerët si një mashtrim, ne vërtet ndjejmë dhimbje. Një dhimbje emocionale që sillet në nivelin e trurit në të njëjtën mënyrë si dhimbja fizike.
Në këtë kuptim, vlen të bëhet një shënim i rëndësishëm dhe ai është se diskomfortit psikologjik duhet t’i japim rëndësinë që ka. Nuk do të mendonim të injoronim dhimbjet e forta në stomak ose dhimbjet e vazhdueshme të kokës.
Pra, pse duhet të injorojmë dhimbjen emocionale? Nuk mund ta lëmë thjesht kohën ta shërojë, duhet të punojmë për të dhe të nxjerrim mësimet që na ofron në të njëjtën mënyrë që do të ndalonim së piri çokollatë nëse zbulonim se ajo ishte shkaku i stomakut tonë të mërzitur.
Kjo është shumë e rëndësishme sepse shoqërisht ekziston një besim i rremë se shqetësimi psikologjik është një shenjë dobësie dhe se, në të njëjtën kohë, koha do t’i shërojë plagët pa pasur nevojë t’i “dezinfektojë” ato ose të vendosë fasha ose arna për të parandaluar gjakderdhjen.
Vlerësoje veten, duaje mirë veten
Kushtojini kohë njerëzve që e meritojnë dhe që ju bëjnë të ndiheni mirë. Mos lut për vëmendjen, miqësinë apo dashurinë e askujt. Kush ju do, ju tregon herët a vonë. Prandaj, nëse jetoni në një situatë të tillë padrejtësie emocionale alarmante, mbani mend:
Kush nuk ju telefonon dhe nuk ju përgjigjet thirrjeve tuaja, mos i telefononi. Mos kërkoni dikë që nuk ju mungon. Mos i humbisni ata që nuk ju kërkojnë. Mos shkruani, mos e nënshtroni veten ndaj ndëshkimit të indiferencës së demonstruar nga mesazhe të shpërfillura ose heshtje të pabaza.
Mos prit për ata që nuk të presin, vlerëso veten dhe ndalo së luturi dhe lyp për dashuri. Sepse, siç thamë, dashuria duhet treguar dhe ndjerë, por kurrë nuk duhet lutur. Dashuria juaj duhet të jetë për ata që ju duan dhe ju kuptojnë pa ju gjykuar.
Dhe mbi të gjitha, mos harroni vlerën e buzëqeshjes tuaj në pasqyrë, duaj veten dhe vlerëso veten për gjithçka që je dhe jo për atë që dikush që nuk të meriton të bën të kuptosh. Duajeni veten mirë dhe kuptoni se vetëm sepse dikush ju neglizhon nuk do të thotë se nuk duhet të bëni gjithçka që është e mundur për të rrethuar veten me njerëz që ju duan në jetën e tyre.
