Ndonjëherë ndihemi të pafuqishëm, në mëshirën e ngjarjeve dhe jetës. Herë të tjera ndihemi të guximshëm, të aftë për të përballuar gjithçka. Do të donim të jetonim gjithmonë në modalitetin e dytë, por kjo nuk është e mundur. Dëshpërimi është pjesë e lojës, ju vetëm duhet të mos lejoni që t’ju pushtojë për një kohë të gjatë.
Nëse mendoni se gjërat po ju dalin jashtë kontrollit dhe se jeta juaj po merr një drejtim të padëshiruar, dijeni se ka shumë gjëra që mund të bëni për veten tuaj, duke përfshirë t’i jepni vetes tronditjen që ju nevojitet! Por ju mund ta bëni këtë vetëm nëse filloni nga themelet e duhura.
Mos e merrni si të mirëqenë “kush je” – Ju patjetër e dini emrin tuaj, kur është ditëlindja juaj dhe cila është ngjyra juaj e preferuar. Ndoshta, megjithatë, informacione më të detajuara për identitetin tuaj të vërtetë ju shpëtojnë. Pse ndryshon ndonjëherë ngjyra juaj e preferuar? Pse zgjidhni disa partnerë? Dhe më e rëndësishmja, çfarë ju motivon dhe ju shtyn përpara në jetë? Disa njerëz kur veprojnë duhet të konsultohen me një prind, një partner, një mik… për të marrë “dritën jeshile”. Të tjerët, megjithatë, veprojnë që të kenë një histori për të treguar. Të tjerë akoma, lëvizin duke iu përmbajtur një modeli që u ka dhënë dikush “i rëndësishëm”: atë të personit super të përgjegjshëm dhe të gatshëm, atë të shpatullës ku mund të mbështeteni gjithmonë… Shkurt, këta jetojnë për të respektuar të tjerët.
Siç mund ta keni kuptuar, janë të paktë ata njerëz që në veprimet e tyre arrijnë të reflektojnë se kush janë… Janë të paktë sepse, në realitet, vetëm pak njerëz ndalojnë të reflektojnë se kush janë në të vërtetë dhe arrijnë të njohin veten e tyre thellë. Që nga lindja, ne përfundojmë duke iu përmbajtur një modeli dhe ndikohemi nga imazhi që të tjerët kanë për ne. Për shembull, nëse në fillim në shtëpi dhe më pas në shkollë, të tjerët na bëjnë gjithmonë të ndihemi si “ai i lënë mënjanë”, ne do të përfundojmë të jetojmë në margjinat e jetës sonë, duke i bërë të tjerët protagonistë.
Bëj diçka të pakujdesshme – Ndërsa rritemi, ne jo vetëm mësojmë të pasqyrojmë një identitet që mund të mos na përkasë… ne mësojmë gjithashtu të mbajmë një sërë modelesh të sjelljes që janë pjesë e rutinës sonë. Mënyra më e fuqishme se si mund të shkundim jetën tonë është… të bëjmë diçka që nuk e prisni. Thyerja e një modeli. Për shembull, nëse të gjithë presin që ju të kaloni ditëlindjen tuaj të ardhshme (ose të dielën!) me familjen tuaj, por nuk ju pëlqen dhe e keni bërë këtë për vite vetëm nga ndjenja e detyrës … Më pas trajtojini vetes këtë luks të vogël: jepini vetes kënaqësinë të zgjidhni se si ta menaxhoni ditën tuaj të festimit. Jeta tashmë na paraqet shumë detyra… Të shndërrosh në “shtrëngim” të paktë ditëve të lirisë vetëm se “kështu bëhet prej vitesh dhe të tjerët do të mërziteshin…” është çmenduri. Është gjithmonë duke e vënë veten mënjanë… të jetosh sipas rregullave dhe pritshmërive të të tjerëve.
Por ka shumë modele për të thyer. Pajtueshmëria është një tjetër modalitet që do të bëhet pjesë e rutinës sonë. Ata ju kërkojnë një nder dhe ju thoni “po” vetëm sepse nuk keni qenë në gjendje të pohoni nevojat tuaja? Këtu disa njerëz ndihen të “burgosur” në një jetë “favoresh të dhëna dhe të zhvatura”. Sa gjëra pranoni nga frika e gjykimit shoqëror? A keni menduar ndonjëherë pse mjekët ju bëjnë të prisni deri në një orë dhe të mos i mbani kurrë takimet e tyre? Thjesht sepse njerëzit nuk rebelohen. Ata e lënë kufirin në orën 15:00 dhe më pas duhet të prisni deri në orën 16:30 për vizitën. Kjo nuk është sjellje as normale dhe as e pranueshme. Por disa profesionistë e miratojnë atë në mënyrë sistematike sepse gjejnë pranim absolut.
Konsideroni veten më shumë – Mësoni ta shihni veten si një person të kompletuar dhe me famë. Mësoni ta bëni atë nga gjërat e vogla. Emocionet tuaja? Mos mendoni se janë budallenj, nëse dalin kanë kuptim. Ndaloni dhe dëgjoni ata! Nevojat tuaja? Sa shpesh i nënvlerësoni ato? Mësoni t’i kushtoni vetes konsideratën e duhur, edhe nëse, deri më sot, askush nuk e ka bërë këtë!
Stërviteni veten për jetën: jepini vetes kohë për të mësuar – Nëse merrni një punë si punonjës në raft në Amazon (punonjës logjistike), do t’ju duhet të ndiqni një trajner shumë të mërzitshëm dhe shumë të gjatë. Ata do t’ju shpjegojnë se si të skanoni barkodin e secilës paketë, si të numëroni paketat pa u çmendur, ku të vendosni këtë apo atë, çfarë të bëni në rast të gabimeve të sistemit… Dhe trajnimi teorik do të pasohet nga një periudhë e praktikës së mbikëqyrur prej disa muajsh. Tani, mes jush dhe meje, a mendoni se logjistika e gjigantit të tregtisë elektronike mund të jetë më komplekse dhe më e ndërlikuar se jeta? Sigurisht që jo! Megjithatë, askush nuk na ofron një kurs trajnimi për të jetuar mirë dhe për t’u përballur me ngjarje të papritura (braktisje, dështime, kriza…). Na hedhin në rrugë dhe ndalojnë, me pretendimin se ne dimë të duam dhe duam veten, të zgjedhim partnerin e duhur, të pohojmë veten, të arrijmë qëllimet dhe objektivat…
Megjithatë, për t’ju ndihmuar të arrini performancë të mirë, çdo kompani që synon t’ju punësojë do t’ju nënshtrojë një periudhe trajnimi. Epo, nëse keni ndërmend të arrini një nivel të lartë kënaqësie në jetë, është e drejtë të përdorni të njëjtin model: duhet t’i jepni vetes një periudhë prove dhe shumë informacione. Si funksionojnë obligacionet? Si fillon të biesh në dashuri? Si i menaxhoni hyrjet dhe largimet në jetë? Dhe lamtumirat? Shkëputja? Mosmarrëveshjet? Dështimet? Zhgënjimet? Si i komunikoni nevojat tuaja dhe mbi të gjitha si i bëni të tjerët t’i respektojnë ato? Për të pohuar veten, a mjafton të bësh një pretendim? A mjafton të zemërohesh dhe të ngresh zërin? Ndoshta jo, por këto janë modelet që kemi marrë në familjen tonë të origjinës, në stërvitjen tonë natyrale të padëshiruar. Po, sepse sjellja e nënës dhe e babait na ka ofruar “stërvitje të pavullnetshme” dhe ndonjëherë në mënyrë të papërshtatshme.
