1
Lulzim Tafa
Gjërat që kurrë nuk kanë ekzistuar
Papritmas nisin
Të zhduken
Dhimbjet
Të ndjejnë vetë dhimbje
Ikën të gjitha mungesat
Ka filluar të digjet shkrumbi
Të vdesin varret
Një i verbër më në fund
Shikon errësirën
Të gjithë të ngrirët u shndërruan në gurë
Andrra tani e sheh në andërr
Veten
O Zot
Po si më rrëshqiti kështu nga duart
Vetja
Një gjë s’e kam kuptuar kurrë
Qysh mundet me e marrë ujin
Etja.
