LifeStyle

Lodhja emocionale: të detyrosh veten të jesh i fortë

Lodhja emocionale është një gjendje që arrihet si rezultat i përpjekjeve të tepruara. Në këtë rast nuk po flasim vetëm për ekseset e punës, por për marrjen e tepërt të konflikteve, përgjegjësive apo stimujve emocionalë apo njohës.

Nuk arrini rraskapitjen emocionale brenda natës.  Ky është një proces që inkubohet ngadalë, derisa personi  të rrëzohet . Kjo këputje e zhyt subjektin në një gjendje paralize, depresioni të thellë ose sëmundje kronike. Një kolaps ndodh në jetën e subjektit, sepse ai fjalë për fjalë nuk mund ta durojë më.

Edhe pse lodhja emocionale përjetohet si lodhje mendore, zakonisht shoqërohet me lodhje të madhe fizike. Kur ndodh, mbizotëron një ndjenjë e rëndimit, e pamundësisë për të vazhduar. Prandaj biem në një inerci nga e cila është e vështirë të shpëtojmë.

Shkaqet e lodhjes emocionale

Lodhja emocionale ndodh sepse ka një çekuilibër midis asaj që jep dhe asaj që merr . Ata që janë viktima të këtij mekanizmi japin gjithçka në punë, në shtëpi, në marrëdhëniet e tyre apo në çdo sektor tjetër.

Në përgjithësi, kjo ndodh në zona ku ka një nevojë të madhe e cila, nga ana tjetër, duket se kërkon sakrifica të mëdha. Për shembull, një punë me rrezik të lartë largimi nga puna ose një familje plot probleme dhe anëtarët e së cilës kërkojnë shumë vëmendje. Ndodh edhe kur kemi një partner në konflikt ose me vështirësi serioze.

Gjëja normale është që personi i rraskapitur të mos ketë shumë kohë për veten e tij. Dhe ai nuk merr as njohje , dashuri apo konsideratë të mjaftueshme . Prej saj pritet vetëm “dhënia” e vazhdueshme. Sikur të mos kishte nevoja, ose sikur të ishte më i fortë se të tjerët dhe mund të përballonte gjithçka.

Simptomat e para të rraskapitjes emocionale

Përpara se të shfaqet lodhja aktuale emocionale, shfaqen disa të dhëna që e shpallin atë.  Këto janë sinjale të cilave në përgjithësi nuk u kushtojmë shumë rëndësi. Nëse ia jepnim, mund të vepronim në kohë. Simptomat fillestare të rraskapitjes emocionale janë:

Lodhje fizike. Personi shpesh ndihet i lodhur. Që në momentin që hap sytë në mëngjes, ajo është e pushtuar nga gjithçka që e pret gjatë ditës.

Pagjumësia. Një person i rraskapitur emocionalisht nuk fle mirë. Ajo mendon vazhdimisht për problemet e saj, gjë që e vështirëson gjumin.

Irritimi. Jeni shpesh të mërzitur dhe humbni vetëkontrollin. Personi i rraskapitur është në humor të keq dhe shumë i ndjeshëm ndaj çdo kritike apo gjesti mosmiratimi.

Mungesa e motivimit. Ata që vuajnë nga lodhja emocionale fillojnë të veprojnë mekanikisht. Sikur të ishte i detyruar të bënte atë që bën. Ai nuk ka asnjë entuziazëm apo interes për aktivitetet e tij.

Shkëputja afektive. Emocionet fillojnë të ndihen gjithnjë e më të sheshta. Sikur, në realitet, praktikisht asgjë nuk u ndje.

Harresa e shpeshtë. Ngopja e informacionit dhe/ose stimujve shkakton probleme të kujtesës. Gjërat e vogla harrohen shumë lehtë.

Vështirësi në të menduarit. Personi ndihet lehtësisht i hutuar. Çdo aktivitet gjeneron një humbje më të madhe kohe se më parë. Mendoni ngadalë.

Si të dilni nga lodhja emocionale?

Mënyra më e mirë për të kapërcyer rraskapitjen emocionale është, sigurisht, të pushoni. Ju duhet të gjeni pak kohë të lirë për t’u çlodhur dhe për të qëndruar të qetë. Njerëzit që presin shumë nga vetja kalojnë disa vite pa shkuar me pushime, për shembull. Kjo nuk duhet bërë. Herët a vonë, kjo shkakton vetëm lodhje dhe rraskapitje. Do të ishte një ide e mirë për të pushuar disa ditë.

Një zgjidhje tjetër është të punoni në ndërtimin e një qëndrimi të ndryshëm ndaj detyrave të përditshme. Çdo ditë duhet të ketë momente për t’iu kushtuar angazhimeve dhe të tjera për të pushuar dhe për të kryer aktivitete që janë shpërblyese. Ne duhet të lëmë mënjanë përsosmërinë ose pajtueshmërinë.

Së fundi, është shumë  e rëndësishme të ndërgjegjësojmë veten. Nuk ka asgjë më të mirë se t’i kushtoni pak kohë asaj çdo ditë.  Merrni frymë, rilidhuni me veten dhe me atë që dëshirojmë. Është thelbësore të zhvillojmë një qëndrim mirëkuptimi dhe dashamirësie ndaj vetes. Përndryshe, herët a vonë, do ta kemi të pamundur të ecim përpara.