Për shumë kujdestarë qensh, momentet e përkëdheljes janë nga më të dashurat e ditës.
Mjafton një prekje e butë në kokë dhe menjëherë sjellja e qenit ndryshon: trup i çlodhur, frymëmarrje më e qetë dhe një ndjenjë e dukshme rehatie. Por çfarë ndodh në të vërtetë në organizmin e tyre? Çfarë ndjejnë qentë kur ne i përkëdhelim?
Rezultatet janë më interesante nga sa duket, sepse lidhen me mënyrën si funksionon truri i tyre, por edhe me mënyrën si formohet lidhja e fortë mes qenit dhe njeriut.
Roli i prekjes në jetën e qenit
Edhe pse qentë njihen për nuhatjen dhe dëgjimin e tyre të jashtëzakonshëm, edhe ndjesia e prekjes ka rëndësi të madhe në komunikim, socializim dhe stabilitet emocional. Këlyshët e porsalindur, përpara se të hapin sytë, mbështeten tek prekja për të gjetur nënën, për t’u ushqyer dhe për t’u ndier të sigurt. Që në minutat e para të jetës, kontakti fizik nënkupton mbrojtje dhe lidhje.
Kur përkëdhelim një qen, aktivizohen pikërisht ato qendra nervore që dikur i jepnin ndjenjën e sigurisë pranë nënës. Ngrohtësia e dorës, ritmi i butë dhe kontakti i vazhdueshëm e bëjnë këtë gjest një përvojë qetësuese.
Çfarë ndodh në trurin e qenit?
Përkëdhelja nuk është thjesht një veprim i këndshëm. Ajo aktivizon reaksione hormonale të rëndësishme:
• Rritet niveli i oksitocinës, “hormoni i dashurisë”, që lidhet me afeksionin dhe besimin.
• Shtohen dopamina dhe serotonina, substanca që përmirësojnë gjendjen e humorit dhe krijojnë një ndjenjë mirëqenieje.
• Ulet kortizoli, hormoni i stresit.
Këto ndryshime shpjegojnë pse qeni shpesh fillon të marrë frymë më ngadalë, relakson trupin dhe lëviz bishtin në mënyrë të butë kur e përkëdhelim.
Gjuha e prekjes: Si komunikojnë qentë
Ndryshe nga njerëzit që mbështeten shumë te fjala, qentë komunikojnë kryesisht me gjuhë trupi dhe energji.
Për këtë arsye, përkëdhelja ka kuptim të veçantë për ta. Një përkëdhelje e ngadaltë në shpinë ose në gjoks transmeton siguri dhe pranueshmëri. Një kruajtje e lehtë pas veshëve i jep kënaqësi. Afrimi nga anash, jo nga lart, perceptohet si më miqësore dhe më pak kërcënuese.
Për qenin, përkëdhelja është më shumë se kontakt fizik, është një formë komunikimi.
Si forcohet lidhja mes qenit dhe njeriut
Besimi është themeli i marrëdhënies mes qenit dhe njeriut.
Përkëdhelja e ndihmon këtë marrëdhënie të thellohet, duke krijuar përvoja të vazhdueshme pozitive. E kombinuar me lojën, shëtitjet dhe kujdesin e përditshëm, prekja e butë përforcon mesazhin se qeni është i sigurt pranë nesh.
Interesante është se këto përfitime nuk janë njëanshme.
Edhe tek njerëzit rriten oksitocina dhe hormonët e mirëqenies, duke ulur stresin dhe në disa raste edhe tensionin e gjakut. Kjo është një arsye pse shumë njerëz raportojnë qetësi të menjëhershme kur përkëdhelin qenin e tyre.
Por jo të gjithë qentë duan të njëjtën lloj prekje.
Ashtu si njerëzit, edhe qentë kanë preferencat e tyre. Personaliteti, përvoja e mëparshme, raca dhe mjedisi ndikojnë fort në mënyrën si reagojnë ndaj prekjes.
Disa qentë nuk e pëlqejnë prekjen në kokë nga një person i panjohur. Disa nuk e duan përqafimin. Qentë më të ndjeshëm mund të shqetësohen nga lëvizjet e papritura.
Kjo nuk do të thotë se nuk duan njerëzit, thjesht kanë kufijtë e tyre, njësoj si ne.
Si ta përkëdhelim saktë një qen
Disa parime të përgjithshme mund të ndihmojnë që përvoja të jetë e këndshme dhe e sigurt.
Lejojeni qenin t’ju nuhasë më parë, kështu ju njeh.
Filloni me zona neutrale si shpina, qafa ose gjoksi.
Shmangni prekjen në kokë ose fytyrë te një qen i panjohur.
Qasuni ngadalë dhe me qetësi.
Mbani lëvizje të buta dhe të qëndrueshme.
Ndërpriteni herë pas here për të parë reagimin e qenit. Nëse afrohet përsëri, do më shumë. Nëse largohet, respektojeni.
Kur i përkëdhelim me kujdes dhe respekt, qentë ndjejnë siguri, dashuri dhe një lidhje të thellë me ne.
Për ta, prekja nuk është vetëm një gjest i ëmbël por një përvojë biologjike dhe emocionale që forcon marrëdhënien me familjen e tyre njerëzore.
