Rrëfimi:
U ndjeva e lodhur dhe e shpërqendruar kur hyra në korridorin e hotelit. Mendja ime ishte e mbushur me detyra dhe përgjegjësi të ditës. Pa u menduar dy herë, hapa derën dhe hapa trupin tim nga barrë e veshjes… por ajo që pashë më la pa frymë.
Një çift ishte aty. Momentet e tyre intime ishin të papërshkrueshme për fytyrën time, e cila menjëherë u skuq nga turpi. Trupi im u ngrir, si të isha një skulpturë e paqëllimshme që kishte ndërhyrë në një botë të ndaluar. Zemra ime rrihte shpejt, mendja ime kthehej në rrëmujë. Çfarë duhet të bëja? Duhet të qëndroja apo të ikja menjëherë? Çfarë menduan ata për mua?
Për çdo hap që bëja, ndihesha sikur gjithë bota më shikonte. Përpjekja për të kërkuar falje e bënte zërin tim të humbiste diku midis turpit dhe panikut. Mendoja: “Si mund të kem qenë kaq e pakujdesshme? Si mund të ndodhte kjo vetëm tek unë?” Ndjenja e humbjes së kontrollit ishte e thellë, pothuajse e tmerrshme.
Dhe pastaj erdhi ajo ndjesi e cila më shtrëngoi stomakun: frika se diçka e tillë mund të ndodhte përsëri, frika nga gjykimi i të tjerëve, dhe një turp që nuk mund ta përshkruaja me fjalë. Çdo detaj i asaj dhome, çdo tingull i hapjes së derës, çdo shikim i tyre, u ngul në mendjen time.
Në shtëpi, ndërsa përpiqesha të shpërndaja mendimet e mia, ndjeva një lodhje të thellë emocionale. E dija se kjo përvojë nuk ishte thjesht një “gabim”, por një situatë që sfidoi ndjeshmërinë dhe kufijtë e mi personalë.
Përgjigja e psikologut
Fakti që përjetuat panik dhe turp në këtë situatë është absolutisht i kuptueshëm dhe normal. Ngjarje të papritura që cenojnë privatësinë tonë shkaktojnë reagime të forta emocionale, sepse trupi dhe mendja jonë janë të programuar për të na mbrojtur nga situata të papritura.
Është e rëndësishme të kuptoni se nuk keni bërë ndonjë gabim të madh – të gjithë mund të bëjnë një gabim në një moment të lodhjes ose të shpërqendrimit. Emocionet që ndjeni, si frika, turpi, dhe ndjenja e humbjes së kontrollit, janë thjesht shenja që mendja juaj po përpiqet të përpunojë një përvojë stresuese.
