Autopsitë e boksierëve të vdekur dhe lojtarëve profesionistë të futbollit kanë konfirmuar prej kohësh se lëndimet e përsëritura të kokës mund të çojnë në një gjendje shkatërruese të trurit të njohur si encefalopatia kronike traumatike (CTE).
Tani, hulumtimi mbështet nocionin se sportet e kontaktit mund të rrisin gjithashtu shanset për një sëmundje të ngjashme me Parkinson, të quajtur parkinsonizëm, te atletët e prekur tashmë nga CTE shkruan burimi Health Day.
Në studimin e ri, “subjektet me parkinsonizëm kishin më shumë gjasa të kishin vdekje më të rëndë të qelizave të trurit të lidhura me CTE në një rajon të trurit të rëndësishëm për kontrollin e lëvizjes,” vuri në dukje autori kryesor i studimit, Dr. Thor Stein. Ai është profesor i asociuar i patologjisë dhe mjekësisë laboratorike në Universitetin e Bostonit.
Siç e përshkruan studiuesit, parkinsonizmi mbart disa nga shenjat dalluese të sëmundjes klasike të Parkinsonit – dridhje, lëvizje të ngadalësuar, ngurtësi jonormale në gjymtyrë.
Të dy kushtet ndryshojnë, megjithatë, në mënyrën se si ato shfaqen në indet e trurit.
Njerëzit me sëmundjen e Parkinsonit zakonisht shfaqin një grumbullim të proteinave të quajtura trupat Levi në qelizat e tyre të trurit, por hulumtimi i ri nuk gjeti një grumbullim të tillë në trurin e rreth tre të katërtave të njerëzve me CTE dhe parkinsonizëm.
Pra, çfarë e nxit parkinsonizmin? Sipas Stein, atletët treguan shenja se CTE po vriste qelizat e trurit në zonat e trurit vendimtare për lëvizjen e koordinuar.
Dhe sa më shumë lëndime në kokë të pësonte një lojtar, aq më i madh dëmi.
“Rritja e ashpërsisë së CTE është treguar të jetë e lidhur me kohëzgjatjen më të gjatë të lojës,” tha autori i parë i studimit, Daniel Kirsch.
