Të duash dikë pa marrë asgjë mbrapsht mund të jetë një nga përvojat më të vështira që mund të durojmë gjatë gjithë jetës sonë. Kjo lloj situate krijon një ndjenjë braktisjeje, trishtimi dhe boshllëku që vjen me një nivel të padurueshëm dhimbjeje. Ne nuk mund ta duam një person tjetër pa paguar një çmim për pasojat që mund të ndodhin.
Kur duam dikë, ndihemi sikur po prekim qiellin, të tejmbushur me emocione të mrekullueshme, sikur mund të kryejmë çdo gjë. Asgjë nuk ka më rëndësi pas asaj kohe. Megjithatë, ka dimensione të ndryshme për të dashuruar; ajo mund ta çojë njeriun e dashuruar të mendojë sikur jeta është e pakuptimtë ose se nuk do të thotë më asgjë për ty. Çdo gjë për të cilën keni luftuar dhe përjetuar deri në atë pikë duket se e ka humbur vlerën e saj. Ndërsa ëndrrat dhe shpresat tuaja shemben, vetëm dhimbja mbetet tek ju.
Mund ta mposhtësh dashurinë e pakrahasueshme
Frustrimi dhe dhimbja e shkaktuar nga dashuria e pakorruptuar mund t’i copëtojë të dashuruarit, duke i bërë ata të jetojnë një jetë të pashpresë. Dhe gjatë gjithë jetës sonë, jetojmë me frikën se nuk do të jemi në gjendje të gjejmë dikë si dashuria.
Kjo është një ndjenjë shumë e zakonshme dhe është një gjendje trishtimi që vazhdon me ne. Në raste të tilla, ndihemi të pashpresë dhe ndihemi sikur nuk mund të vazhdojmë jetën tonë. Megjithatë, ne nuk jemi njerëzit e parë që kalojmë nëpër këtë lloj procesi, duke vuajtur nga palumturia dhe vetmia sepse nuk jemi të dashur edhe pse i duam. Vuajtjet tona do të shkrihen me kalimin e kohës.
Për të rifituar gëzimin dhe lumturinë tonë pavarësisht gjithçkaje që kemi përjetuar, mund të arrijmë ta shohim jetën nga një dritare tjetër, të jemi më të fortë me përvojat që kemi fituar dhe të mësojmë gjëra të reja. Meqë kush jemi dhe dëshira jonë për të jetuar nuk varet nga askush, duhet të vazhdojmë jetën bazuar vetëm në veten tonë.
Nuk jemi gjithmonë gati të dashurojmë.
Dashuria është e njohur për ata që ndihen gati për të rënë në dashuri, deri në çdo pikë të jetës së tyre, për njerëzit që mund ta ushqejnë këtë ndjenjë. Është një privilegj i madh të duash, pavarësisht se kush është personi që duam apo nëse dashuria është reciproke.
Për të dashur, një person duhet të ketë një predispozitë të veçantë ndaj hapjes emocionale. Është thelbësore që brenda qenies njerëzore të ketë një lidhje me ndjeshmërinë që do të lejojë të ndihen të gjitha emocionet që sjell dashuria.
Kur zemrat tona thyhen, nëse nuk e dimë pse, së pari duhet të kuptojmë se nuk është faji i askujt. Askush nuk na ka hequr aftësinë për të dashur dikë dhe për të na çuar në vende të tjera.
Duhet të kuptojmë se dashuria ka të bëjë vetëm me një ndjenjë dhe se çfarëdo që të ketë ardhur në jetën tonë,duhet të përfitojmë prej saj sa më shumë që mundemi. Ne duhet të përqafojmë dashurinë, pa përjetuar asnjë frikë apo ankth besimi. Që të duash, së pari duhet të lejosh veten të të duan…
